Wat is de betekenis van konkreet?

tasbaar; goed omlyn; werklik bestaande.

bn. en bw. (...kreter, -st) [Lat. concretus] 1. werkelijk bestaand en voor de zinnen waarneembaar: een geval. 2. een stoffelijk ding uitdrukkend: een zelfstandig naamwoord; een begrip, dat de eigenschap met een stoffelijk ding verenigt. 3. benoemd: een getal. 4. duidelijk bepaald, omlijnd: een voorstel. Tgst. abstrakt.