Wat is de betekenis van kolk?

kolk - Zelfstandignaamwoord 1. een slurfvormige draaiing, met name in een watermassa ♢ Het kan gevaarlijk zijn voor een schip om in een kolk verzeild te raken. 2. diepe kuil, plas of put gevuld met water kolk - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kolke...

kolk - zelfstandig naamwoord 1. draaiende beweging in het water ♢ het kan gevaarlijk zijn om bij het zwemmen in een kolk terecht te komen 2. ruimte tussen de twee sluisdeuren ♢ we voeren het schip in de kolk...

Bij watermolens, in verschillende polders maalden de molens op een gemeenschappelijke kolk uit.

1. een diepte, ontstaan door een krachtige, vaak wervelende waterstroom; 2. de ruimte in een schutsluis waarin de schepen tijdens het schutten worden opgenomen: schutkolk.

Harke Johannes; geb. Groningen 2 januari 1875, overl. Utrecht 26 juni 1936. Woonde en werkte in Utrecht. Beroep leraar M.T.S. Architekt, tekenaar en etser. Heeft ook houtsneden gemaakt.Scheen 1969; Waller.

maalgat; afgrond, gekolk, maal; afgrond vorm.

In het zuiden naam voor wiel, gat. Gat ontstaan bij dijkdoorbraak. Daarvandaan: kuil met water en laagland dat vaak onder water staat (bijv. bij Foudgum, Birdaard, Anjum).Zie: Fr. Plaknammen 1, 57-58; Schönfeld, Waternamen, 236, 239, 252.

s., kolk, dobbe.

(water)kolk.