Wat is de betekenis van kolken?

kolken - Werkwoord 1. ergatief met een draaiiende beweging stijgen of dalen ♢ Er was al een gat in de dijk gekolkt. 2. (inerg) overdrachtelijk emotioneel heftig in beweging zijn ♢ Ik kolkte innerlijk van woede maar wist me gelukkig te beheersen....

kolken - regelmatig werkwoord uitspraak: kol-ken 1. snel ronddraaien van water ♢ het water van de rivier kolkte Regelmatig werkwoord: kol-ken ik kolk jij/u kolkt ...

Veel kolken zijn, volgens het Volksgeloof, grondeloos diep. Er zou iets in verzonken zijn. In de Meulenkolk bij Mussel een molen bijv., in 't Aailsgat bij ’t Oude Schip een boer met zijn wagen en een span paarden en in de Parrel achter het Noorderkerkhof in Groningen een boer met twee koeien. Vooral in Westerwolde, maar ook elders in Gro...

(kolkte, heeft gekolkt), (‘slang’) overhalen. Ik keek verwijtend naar Tonny, hij had me gekolkt om te roken, ik wilde vandaag eigenlijk niet (Rappa 1981: 82). - Etym.: Zie ook kolk maken.

v., wiel(j)e.

(kolkte, heeft gekolkt), wervelen, wielen, een kolk vormen.

('kolkən) (kolkte, heeft gekolkt) met een draaiende beweging omhoog rijzen.

(kolkte, heeft gekolkt), wervelen, wielen, een kolk vormen.

...