Wiktionary (2019)
kluchtig - Bijvoeglijk naamwoord 1. grappig in de meer boerse zin van het woord ♢ In deze film komen veel kluchtige scènes voor. Woordherkomst afleiding van klucht met het achtervoegsel -ig Synoniemen lachwekkend, grappig, komisch, potsierlijk, belachelijk, onzinnig
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw. (-er, -st), lachwekkend, grappig, koddig, komiek, soms met de bijgedachte aan vreemd, zonderling: een kluchtig voorval; een kluchtige inval; hij keek mij zo kluchtig (vreemd) aan.
M. J. Koenen's (1937)
bn., bw. (aardig, koddig, boertig, grappig): een kluchtige inval: hij keek mij kluchtig aan.
Jozef Verschueren (1930)
(kluchtəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. koddig, grappig : een voorval. 2. vreemd, zonderling : hij keek mij aan.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. en bw. (er, st), lachwekkend, grappig, koddig, komiek, soms met de bijgedachte aan vreemd, zonderling: een — voorval; een kluchtige inval.
J.H. van Dale (1898)
KLUCHTIG, bn. bw. (-er, -st), aardig, prettig, koddig; bespottelijk; vreemd; zonderling: een kluchtig voorval; een kluchtige inval; hij keek mij zoo kluchtig (vreemd) aan. KLUCHTIGHEID, v. koddigheid, vreemdheid; zonderlingheid.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
