kleingeestig - Bijvoeglijk naamwoord 1. iemand die niet verder kan en wil denken dan zijn neus lang is ♢ Deze hoogopgeleide politicus was kleingeestiger dan je zou mogen verwachten van iemand die zich ook nog liberaal noemt. Woordherkomst afleiding van klein en geest met het achterv...

bn. en bw. (-er, -st), niet ruim en breed denkend, bekrompen, benepen; blijk gevend van die gezindheid: een kleingeestige opmerking.

adj., lyts-, kliengeastich, neargeastich.

bn. bw. (-er, -st), niet ruim en breed denkend, bekrompen, benepen; blijk gevend van die gezindheid: kleingeestige vitterij, wrok, wraakneming, twist; — (praedicatief): hoe kleingeestig, om zich zo iets aan te trekken!

bn. (hechtend aan nietigheden; bekrompen; lichtgeraakt door kleinigheden).

KLEINGEESTIG, bn. bw. (-er, -st), kleindenkend, aan nietige dingen gehecht; eene kleingeestige staatkunde volgen; (ook) lichtgeraakt door kleinigheden hoe kleingeestig, om zich zoo iets aan te trekken KLEINGEESTIGHEID, v.