Wat is de betekenis van klankverschuiving?

...

v. (-en), (taalk.) de regelmatige overgang van sommige stomme medeklinkers in andere van hetzelfde orgaan: de eerste klankverschuiving, die van het Germaans ten opzichte van de oudere Indo-Germaanse talen; de tweede of Hoogduitse klankverschuiving, die waardoor zich het Hoogduits van andere Germaanse talen onderscheidt.

klankverschuiving - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) het verschijnsel dat een klank in een taal in de loop van de tijd vervangen wordt door een andere klank ♢ In het Oudnederlands is een klankverschuiving opgetreden waarbij een /f/ voor een /t/ in een /x/ veranderde, waardoor we nu het woord lucht h...

klankverschuiving - zelfstandig naamwoord uitspraak: klank-ver-schui-ving 1. verschijnsel dat een klank in de loop van de tijd anders wordt uitgesproken ♢ het is een klankverschuiving dat de p en de b in 'opbod' samen worden uitgesproken als een b [obbod]...

in taalk.: min of meer regelmatige overgang van bepaalde medeklinkers in andere, verwante medeklinkers; spec. in de Germ. talen (waar Indogerm. bh, gh en dh tot b, g, d worden; Indogerm. b, g, d tot p, k, t', Indogerm. p, k, t tot ƒ, ch en (Engels) th. Deze wetten der A. zijn 1822 door Jacob Grimm ontdekt, nadat de Deen Rask het verschijn...

noemt men een aantal veranderingen, die een bepaalde groep medeklinkers heeft ondergaan. De naam is afkomstig van Jacob Grimm. Men onderscheidt in de Germaanse talen twee klankverschuivingen, nl. de eerste of Germaanse klankverschuiving, waardoor het Germaans van de andere Indo-Europese talen afgescheiden werd, en de tweede of Hoogduitse klankversc...

v. -en (Duits: Lautverschiebung; regelmatige overgang van [min of meer verwante] medeklinkers, p in f enz.; ook wel in toepassing op een wijziging in de qualiteit van klinkers): de eerste klankverschuiving, waarbij in het Indo-Germaans onder bepaalde omstandigheden bepaalde medeklinkers in andere overgingen; de tweede klankverschuiving, waarbij in...

overgang volgens vaste wetten v/e medeklinker i/e andere; eerste k. had plaats i/h Indo-Germ. en had de afscheiding v/h Germaansch ten gevolge; tweede k. deed het Hoogduitsch u/h Germaansch ontstaan.

(phonol.) Deze naam wordt slechts gebruikt voor vier bepaalde groepen van parallelle klankwetten, die betrekking hebben op het consonantensysteem (in het Oergermaansch, het Hoogduitsch, het Armeensch en het Deensch). De Germaansche klankverschuiving, een reeks ingrijpende veranderingen, die de Indogermaan sche ploffers in het Oergermaansch ondergin...