Wat is de betekenis van klakken?

klakken - Werkwoord klakken - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord klak Synoniemen klikken, klappen Verwante begrippen klappen, kletteren, klikken

klakken - regelmatig werkwoord uitspraak: klak-ken 1. een klakkend geluid laten horen ♢ de koetsier klakte met zijn tong en het paard ging lopen 2. een kleppend of kletsend geluid laten horen ♢...

Klakken - (Vlaams) niet slagen. Van Fr. claquer?

v.; (met de tong), ketskje, kitskje, tsjitskje, klokke, kikkertjeije.

(klakte, heeft en is geklakt), 1. een klakkend geluid laten horen : met de tong klakken; (Zuidn.) klappen: klakken met de zweep ; in de handen klakken; een kleppend of kletsend geluid maken: klakkende muilen; — met zulk een geluid werpen of laten vallen; (gew.) zij doet niets dan bakken en klakken, zij maakt altijd...

I. klakte, h. geklakt (een klappende klank geven, laten horen): met de zweep ook van het kletsend geluid van natte kleren tegen ’t lichaam: de doornatte rok klakte zwaar tegen haar schenen; II. klakte, h. geklakt ([inkt]vlekken maken, kladderig schrijven).

('klakkən) (klakte, heeft geklakt) een klappend geluid doen horen : met de zweep -.

(klakte, heeft en is geklakt), een klakkend geluid laten horen: met de tong —, een kleppend of kletsend geluid maken: klakkende schoenen.

...