kinkel
kinkel - Zelfstandignaamwoord 1. (scheldwoord) pummel, lomperd
Muiswerk Educatief (2017)
kinkel - zelfstandig naamwoord uitspraak: kin-kel 1. iemand die onbeschoft, ongemanierd is ♢ hij is een echte (boeren)kinkel Zelfstandig naamwoord: kin-kel de kinkel de kinkels ...
Marc de Coster (2007)
onhandig, dom persoon. Sedert ca. 1544. Volgens Stoett afgeleid van kink: draaiknoop in een touwwerk. Aan het begin van de zeventiende eeuw gebruikte men de fictieve plaatsnaam ‘Kinkeldam’voor een woonplaats van botteriken en stommelingen.Wat gingt ge dien dommen kinkel nu raden? (Jan Bruylants, Tijl Uilenspiegel in Vlaanderen, 1904) G...
Van Dale Uitgevers (1950)
m. (-s), lomp, ongemanierd of onbeschoft manspersoon, inz. als hooghartige schimpnaam voor een boer; botterik of vlegel: hou je snater, jou kinkel!l
M. J. Koenen's (1937)
m. -s (manspersoon zonder opvoeding, zonder behoorlijke manieren: ongemanierde lomperd, onbeschofte vlegel; „boer”): wat een (boeren)kinkel! een of andere lompe kinkel!
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
m. (-s), lomp, ongemanierd of onbeschoft manspersoon, m.n. als hooghartige schimpnaam voor een boer; botterik of vlegel.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: