kinderbescherming
kinderbescherming - Zelfstandignaamwoord 1. zorg ter bescherming van kinderen 2. het geheel van instanties belast met de kinderbescherming Woordherkomst samenstelling van kind en bescherming met het invoegsel -er-
Wiktionary (2019)
kinderbescherming - Zelfstandignaamwoord 1. zorg ter bescherming van kinderen 2. het geheel van instanties belast met de kinderbescherming Woordherkomst samenstelling van kind en bescherming met het invoegsel -er-
Muiswerk Educatief (2017)
kinderbescherming - zelfstandig naamwoord uitspraak: kin-der-be-scher-ming 1. organisatie die waakt over het welzijn van kinderen ♢ de kinderbescherming treedt op tegen verwaarlozing en misbruik van kinderen 1. de Raad voor de Kind...
drs. L.A. Beeloo (1981)
De kinderwetgeving voorziet in wettelijke bepalingen ter bescherming van minderjarigen. Er zijn wetten die kinderarbeid (leerplichtige kinderen) verbieden, die het kind beschermen tegen gevaarlijke arbeid, oponthoud in openbare gelegenheden (danszaal, café, bioscoop en theater), tegen het kopen van tabak en alcoholische dranken, die h...
Prof. Dr. J.H. Brouwer (1958)
De raad voor K. (tot 1.7. 1956 Voogdijraad) te Lwd. is een overheidsinstelling, die moet leiden, stimuleren en coördineren. De raad bestaat uit personen van allerlei richting. Ieder die problemen met kinderen heeft, kan zich tot deze raad wenden. De raad zal óf de zaak zelf behandelen óf verwijzen naar een bevoegde instantie. Voo...
Prof. dr. J.C. Groot (1955)
De beste bescherming vindt het kind in het eigen gezin. Er zijn echter kinderen, die geestelijke of lichamelijke gebreken vertonen of die in onvolledige, onharmonische of slechte gezinnen opgroeien. Er zijn ouders, die hun verplichtingen ten aanzien van hun kinderen verwaarlozen of die tot een behoorlijke opvoeding niet in staat zijn. Voor deze gro...
Winkler Prins (1949)
behartiging van de belangen van de onverzorgde, verwaarloosde, misdadige of asociale jeugd. K. wordt in Ned. voornamelijk uitgeoefend door particuliere verenigingen onder staatstoezicht.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
omvat dat deel van het recht en van de maatschappelijke zorg, dat op het welzijn is gericht van de jeugdigen, die met zedelijke of lichamelijke ondergang worden bedreigd, hetzij dat dit gevaar vnl. uit de eigen aanleg dan wel uit milieu-omstandigheden voortspruit. In engere zin beperkt zij zich tot de zgn. justitiële kinderbescherming,...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: