Wat is de betekenis van keikop?

stijfkop. iemand die eigenwijs en niet flexibel is; iemand die blijft volharden in zijn mening, zelfs als die aantoonbaar onjuist is; stijfkop. Ook gebruikt als scheldwoord. Voorbeelden: 'Onze kinderen hebben een Indisch temperament. Je herkent zelfs de streken waar ze vandaan komen. Sanjeevani is een Tamil, een kleine ti...

(1974) (Gent, spot.) Waal. Maar ook: stijfkop. • (L. Lievevrouw-Coopman: Gents Woordenboek. 1974)

stijfkop Luister eens, Pol, vindt je dat nu zelf zo plezierig de keikop uit te hangen? Zou het niet veel beter zijn dat we hartelijker met elkander omgingen, als echte broers? (Paul de Vree, Kroniek van een gezin) Belgisch-Nederlandse Standaardtaal Gangbaarheid: 3 Vlaamsheid: 6

(in Vlaanderen) koppig, eigenzinnig persoon; iemand die van geen toegeven wil weten. Hij schold haar slangenvel, zij noemde hem keikop. (Domien Sleeckx, Op ’t Eksterlaar, 1863) Je vergeet er jezelf bij, zo word je besprongen door alles om je heen, en wat diep in alles leeft, al die stumperds en kale kakkers en brave zielen en keikoppen en bu...

(de, -pen) zeer koppig persoon, stijfkop. Niettegenstaande haar kleine gestalte stond C.V. bekend als een keikop. - HN, 18-01-2002.

Koppig, eigenzinnig persoon; iem. die van geen toegeven wil weten; stijfhoofd, stijfkop. Zij stalen alles wat er voorhanden was ..., legden Dictus ... tegen het haardvuur en bevalen hem te zeggen waar het geld geborgen lag. Dictus was een keikop, en niettegenstaande de pijn, schreeuwde hij: „Verrekt!” BONI 1948, 48. Je vergeet er jezel...

m. (-pen), (Zuidn.) iem. die zeer koppig is, van geen toegeven wil weten.

('kei) m. en v. (pen) zeer koppige persoon.

...