Een kapel is een kleine gebedsruimte; zowel als vrijstaand kerkgebouw als onderdeel van een groter gebouw; ook als straalkapel.

kapel - zelfstandig naamwoord uitspraak: ka-pel 1. kleine ruimte of apart gebouwtje voor kerkdiensten ♢ de mis werd opgedragen in de kapel Zelfstandig naamwoord: ka-pel de kapel de kapellen het kapelletje

Kapel, - 1) in de R.-K. Kerk een godshuis, dat niet in de eerste plaats bestemd is voor alle geloovigen tot het houden van godsdienstoefeningen, maar voor een of andere gemeenschap of familie of privaat-persoon. Er zijn 3 soorten van k.: 1) openbare, 2) half-openbare, 3) private- of huis-k. De voor ieder geldende bepalingen worden in het kerkelijk recht omschreven (zie codex juris canonici. o. a. canon 1188 en vlg.); zoo moeten de onder 1) genoemde ten minste tijdens de godsdienstoefeningen voor...

Kapél, afgeleid van het middeneeuwschLatijnsch woord capella, noemt men in R. Katholieke landen eene kleine, voor godsdienstige handelingen bestemde ruimte, somtijds afzonderlijk geplaatst, somtijds in een grooter gebouw aanwezig of daarmede verbonden. In eene kapél vindt men een altaar, maar geen doopfont; zij heeft geen afzonderlijken geestelijke, geene bepaalde gemeente. Doorgaans is zij aan dezen of genen Heilige gewijd en met reliquieën voorzien. terwijl zij tevens tot begraafplaats dient....

kapel - Ruimten of kleine gebouwen die dienst doen als sanctuarium of christelijke gebedsplaats. Een kapel kan worden gebruikt voor besloten erediensten in of verbonden aan een kerk, paleis, huis, gevangenis, klooster of school. De kapel kan ook worden gebruikt voor openbare erediensten van de staatskerk, ondergeschikt aan of afhankelijk van de parochiekerk, waarvan de accommodatie op een bepaalde manier wordt aangevuld door de kapel. Het concept omvat zowel vrijstaande kapellen als ruimten die...

is een betrekkelijk klein gebouw, bestemd voor godsdienstoefeningen, dat zowel onderdeel van een kerk, huis of klooster kan zijn, als op zichzelf kan staan. De naam stamt van het Latijnse capella, verkleinwoord van cappa, mantel, en gaat historisch terug op de naam, die gegeven werd aan de religieuze ruimte aan het Frankische hof, waarin de hoogvereerde mantel van St. Martinus van Tours als relikwie bewaard werd. De kapel kan bestemd zijn voor een bepaalde devotie (bijv. Mariakapel), voor de to...

kapel - v., huiskerk; kleine kerk; vlinder; korps muzikanten.

(Lat. en Ital.: cappella), in de muziek een groep musici, oorspronkelijk vocalisten (vandaar muziek → a cappella, tot in de 16e eeuw uitsluitend door mannen en knapen gezongen), sedert de 19e e. ook instrumentalisten,bijv.als harmoniekapel; deze laatste, ook wel militaire kapel genoemd, bestaat in hoofdzaak uit blaasinstrumenten en slagwerk; van het strijkorkest zijn alleen de contrabassen overgenomen. Reeser

v. 1 bijkerkje, kleiner bedehuis; 2 de gezamenlijke leden van een muziekkorps.

I. Een klein gebouw voor uitoefening van den godsdienst in dienst der kerk. In de 4e eeuw kwamen reeds kapellen voor. De eigenlijke naam is capella. Soms kwamen deze kapellen voor op zichzelf staande, maar men vond ze ook wel bij kerken, soms zelfs in kerken. Doorgaans waren ze aan heiligen gewijd en waren ze van réliquieën voorzien. Zij dienden ook wel tot begraafplaatsen. Men had collegiale kapellen. Dat waren kapellen, die aan godsdienstige collegiën behoorden. Men had hui...

Kleine bidplaats, bijv. in een klooster. In de M.E. ook dorpskerk van jongere oorsprong en lagere rang, bijv. in de kerkenlijsten van de kloosters Staveren (1132) en Nes (1315). Vgl. Terkaple.

Het begrip kapel heeft 3 verschillende betekenissen: 1. kapel - KAPEL, v. (-len), vlinder, familie van de schubvleugelige insecten. 2. kapel - KAPEL, v. (ien), (R. K.) kleinere bedeplaats, hetzij in tegenstelling van, hetzij als onderdeel in eene kerk; ook in een klooster, paleis enz.; bedehuisje aan den weg; — korps muzikanten (bij een vorst, tot het opluisteren van den eeredienst; ook aan het pauselijk hof); de koninklijke kapel; de Sixtijnsche kapel; — muziekgezelschap. 3. kap...

Er is een Latijns woord cappa, dat kap en ook: mantel met kap betekent. Het verkleinwoord is capella: manteltje. Met dit manteltje werd in de middeleeuwen in het bijzonder bedoeld de mantel van Sint Maarten, die door de Frankische koningen als een relikwie werd bewaard. Het heiligdom waarin deze relikwie was geborgen, werd nu ook capella genoemd en dit gebruik verbreidde zich zozeer dat sedert de zevende eeuw elk klein bedehuis de naam kapel kreeg. Soms vindt men de naam: ellendige kapel (in Utr...

(Fr.: chapelle; Ital.: cappella; Duits: Kapelle; Eng.: chapel). oorspronkelijk de plaats waar de kerkmuziek werd uitgevoerd; later naam voor de uitvoerders van zowel vocale als instrumentale muziek in de kerk en aan het hof van de vorsten. Thans o.m. de benaming voor een militair muziekkorps.

(middel-Lat. capella, manteltje; de in een K. bewaarde mantel van St. Maarten gaf het gebouw zijn naam) (1), ruimte bestemd voor godsdienstoefeningen; (2) vast aangesteld koor of orkest (muziek-K.); (3) vlinder.