Wat is de betekenis van Jugendstil?

Jugendstil - Zelfstandignaamwoord 1. verouderde spelling of vorm van jugendstil van vóór 2006

Jugendstil is een architectuurstijl die werd toegepast tussen 1890 en 1914 en zijn naam te danken heeft aan het Duitse blad "die Jugend". Jugendstil is afkomstig uit Duitsland en Oostenrijk en is verwant aan de Art Nouveau, het verschil met Art Nouveau is dat de Jugendstil vaak strenger en hoekiger is. (Wikipedia)

De Europese architectuur en toegepaste kunst werden in de 19de eeuw beheerst door 'neostijlen': stijlen die gebaseerd zijn op een vormentaal uit het verleden. Gebouwen, vazen en meubels vertoonden de vormen van de neogotiek, neobarok en neoclassicisme. Rond 1890 hadden veel kunstenaars en ambachtslieden genoeg van de neostijlen; zij wilden iets and...

Duitse term voor Art Nouveau, in gebruik in Duitsland en Oostenrijk, genoemd naar het tijdschrift Jugend (‘jeugd’) dat in 1896 in München verscheen. Over het algemeen wat minder uitbundig dan de Art Nouveau in Frankrijk en België, maar met dezelfde florale uitgangspunten.

Jugendstil is de naam van een vernieuwende stijl (1) in de beeldende kunst; Duitse benaming voor art nouveau; modern style is de Engelse benaming; in Nederland wordt ook wel van slaoliestijl en/of vermicellistijl gesproken. Kenmerken: sierlijke gebogen lijnen (zie lijn (1)) en gestileerde (zie stileren), organische vormen (zie vorm (1)) geïnspireer...

Jugendstil - De naam van deze stijlperiode is ontleend aan de vignetten en rankversieringen die de tekenaar Otto Eckmann in het tijdschrift "Die Jugend" (1896-1897) publiceerde onder invloed van de tekeningen en schilderijen van Japanse kunstenaars. Andere benamingen zijn "Art Nouveau" (Engeland en Frankrijk) en "Stile Liberty" (Italië). Het is ee...

[Du.] stijlvernieuwing in Europa tussen ca. 1890 en 1910, speciaal in de decoratieve kunst (maar ook bijv. in de architectuur), die gepropageerd werd door het tijdschrift Die Jugend (De Jeugd), dat van 1896 af te München verscheen en waarvan de eerste jaargangen geïllustreerd waren met karakteristieke randversieringen en vig...

kunststijl met gestileerde, decoratieve elementen

Jugendstil - Verwijst naar de Duitse en Oostenrijkse vorm van de Art Nouveau, vernoemd naar het tijdschrift Jugend in 1896. De stijl wordt gekenmerkt door een meer ingetogen gebruik van decoratie dan de Belgische en Franse Art Nouveau.

[joe'kendstiel], stijlperiode van omstreeks 1900, waarbij als versierende elementen veelal gebruik werd gemaakt van motieven die aan de planten- of dierenwereld waren ontleend. Deze zwierige verluchtingsstijl is in de jaren rond 1970 bij de jeugd weer sterk in zwang gekomen.

(Du.), naam van een vooral in de decoratieve kunst tussen 1890 en 1910 opkomende stijlvernieuwing. De naam is afkomstig van het in 1896 in München verschenen tijdschrift Die Jugend. De Jugendstil is vooral een reactie op de onbezielde stijlimitatie van de 19de eeuw. Kenmerkend is het zgn. zweepslagornament, vanwaar de spotnaam ‘macaronis...

Europese kunststroming tussen 1890 en 1910, in Frankrijk en Engeland Art Nouveau geheten. De Duitse naam is ontleend aan het tijdschrift ’Die Jugend’. De Jugendstil zoekt naar eenheid in de versiering in het interieur. Grondmotief was doorgaans een gebogen lijn, zie negentiende eeuw – tweede helft – schilderkunst – Fra...

decoratieve richting in Duitse beeldende kunst omstr. 1900.

of (te Wenen) Sezessionsstil, decoratieve kunststijl uit ± 1895-1910, naar het Münchense tijdschrift „Die Jugend” genoemd, en voortgekomen uit het Eng. Preraphaëlitisme met de daaruit gesproten kunstnijverheid (met Gothiserende en Japaniserende motieven), leidend anderzijds naar het expressionnisme. Tot de groepen die J...

is een naam ontleend aan de vignetten en randversieringen, die de tekenaar Otto Eckmann in de eerste jaargangen van het Duitse tijdschrift „Die Jugend” van i8g6-’97 heeft gepubliceerd, beïnvloed door de tekeningen en schilderijen van de Japanners. Jugendstil streeft er naar alle voorwerpen te stiliseren en te doen kenmerken d...

[ctijdschrift Die Jugend, 1896], m., stijlvorm die rond 1900 opkwam in West-Europa, aanvankelijk alleen op het terrein van de beeldende kunsten en de kunstnijverheid, maar al spoedig ook in de architectuur. (e) De jugendstil was een romantische, sterk individualistische en antihistorische richting. In Engeland sprak men van modern style, yachting s...