Wat is de betekenis van Isotroop?

isotroop - Bijvoeglijk naamwoord 1. (natuurkunde) (van materialen) in alle richtingen dezelfde eigenschappen hebbend Woordherkomst met het voorvoegsel iso- en met het achtervoegsel -troop Antoniemen anisotroop

[v. Gr. isos = gelijk, en trepein = wenden] (kristallografie) het licht langs de diverse kristallografische assen gelijk brekend, niet dubbelbrekend (vgl. anisotropie).

in alle richtingen dezelfde eigenschappen vertonend

(< → iso-, + → -troop). Wordt gezegd van een substantie die in verschillende richtingen gelijke eigenschappen heeft.

(wisk.). Onder de isotrope rechten van een vlak verstaat men de imaginaire rechten, welker richtingscoëfficiënt ten opzichte van een rechthoekig assenkruis = ± √(-1) (= ± i). De oneindig verre punten dezer rechten heten de isotrope punten van het vlak.

(1) betekent naar alle richtingen dezelfde eigenschappen hebbend. Kristallen zijn niet isotroop, zij hebben in verschillende richtingen uiteenlopende warmtegeleidingscoëfficiënten enz. Amorphe stoffen daarentegen zijn doorgaans isotroop. Door eenzijdige druk e.d. kunnen ook isotrope stoffen tijdelijk anisotroop worden (z dubbele br...

(< Gr. = gelijk; = draaiing; = draaien). De snijpunten van een cirkel met de oneigenlijke rechte van zijn vlak heten isotrope punten, omdat ze invariant zijn bij draaiing van het vlak in zich zelf om een van zijn punten.

stoffen, die optisch in alle richtingen gelijke eigensch. bezitten.

1° (wisk.) ➝ Imaginaire figuren. 2° (Natuurk.) Isotroop noemt men die stoffen, waarvoor de waarde van verschillende physische grootheden voor alle ruimtelijke richtingen dezelfde is. Optisch isotroop zijn die stoffen, voor welke de voortplantingssnelheid van het licht in alle richtingen dezelfde is. Voor dgl. stoffen is dus ook de brekings...