Wat is de betekenis van Investituurstrijd?

Investituurstrijd - Zelfstandignaamwoord Investituurstrijd - Eigennaam 1. (geschiedenis) strijd tussen de Rooms-Duitse keizer en de paus tijdens de 11e en 12e eeuw over de benoeming (investituur) van hogere geestelijken Woordherkomst samenstelling van investituur en strijd

Strijd tussen de paus en de keizer over wie de bisschoppen mocht benoemen.

Investituurstrijd, strijd, van 1075-1122 gevoerd tussen de paus en de keizer van het Duitse Rijk over het recht bisschoppen te benoemen (→ investituur). De keizers hadden zich dit recht toegeëigend om tegenwicht te bieden aan de macht van hun wereldlijke → vazallen. De bisschoppen werden niet alleen tot bisschop benoemd, maar tegelijkertijd tot wer...

(1075-1122). een van de belangrijkste fasen in de eeuwenlange strijd tussen Kerk en Staat, → Investituur.

m., strijd tussen het keizerlijk en het pauselijk gezag over het recht van investituur (1073—1122).

de strijd, voorn, in de ne en 12e eeuw tussen koning (keizer) van Duitsland en paus gevoerd over de benoeming der bisschoppen. Paus Gregorius VII verbood het verlenen van kerkelijke waardigheid door wereldlijke vorsten (de investituur* met ring en staf). De strijd werd voorlopig beslecht bij het Concordaat van Worms (1122): de door geestelijkheid e...

tusschen de Duitsche keizers en de pausen, 1122 geëindigd m/h Concordaat v. Worms, waarbij bepaald werd, dat de paus den bisschoppen de kerkelijke, de keizer hun de wereldlijke macht zou verleenen.

Omdat ook bisschoppen met tijdelijke goederen door de vorsten werden beleend, en de bisschoppen geen wereldsche teekenen van macht hadden, geschiedde de → investituur door overreiking van ring en staf, dus de teekenen der geestelijke waardigheid. Daaruit ontstond de machtsoverschrijding der leenheeren, die willekeurig over bisdommen en abdijen...

m. strijd tussen het keizerlijk en het pauselijk gezag over het recht van → investituur. → Gregorius VII, Hendrik IV van Duitsland.