Wiktionary (2019)
insubordinatie - Zelfstandignaamwoord 1. het verzet van iemand lager in rang tegen iemand die hoger in rang staat, vooral in militaire omstandigheden ♢ De `Kroatische Volksvergadering' (HNS), zoals de leiding van de nieuwe formatie in Bosnië zich noemt, liet gisteren weten dat de ,,voorlopige desertie teve...
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[zie subordineren] weerspannigheid, verzet tegen overheid, spec. mil. dienstweigering.
Van Dale Uitgevers (1950)
(<Fr.), v., verzet in de dienst; weerspannigheid tegen het gezag waaraan men door zijn functie ondergeschikt is, inz. in de krijgsdienst.
Winkler Prins (1949)
in het Ned. militaire recht benaming voor de misdrijven tegen de ondergeschiktheid : belediging van een meerdere, tegen beter weten in klacht indienen, ongehoorzaamheid. Feitelijke I: het plegen van gewelddadigheden tegen een meerdere. Strenge straffen zijn tegen I. bedreigd. In oorlogstijd staat op feitelijke I. de doodstraf; z ook muiterij.In Blg...
Jacon Kramers Jz (1948)
v. weerspannigheid, verzet tegen de verplichte gehoorzaamheid, inz. in dienst, dienstweigering.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
is de benaming, waarmede worden aangeduid handelingen tegen de subordinatie of ondergeschiktheid, gepleegd door militairen of schepelingen. Wegens de vereiste strenge tucht zijn aan de militaire commandanten zowel als aan de gezagvoerders van schepen vergaande bevoegdheden toegekend. Daarom ook leveren verschillende handelingen, welke het ka...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
