instortingsmethode
v. (g. mv.), (mijnbouw) werkwijze waarbij men na het verwijderen van de delfstof van een laag, de bovenliggende steenbedden (dak) in de ontstane ruimte laat instorten, tegenover vulbouw waar de ruimte met aangevoerd vreemd materiaal gevuld wordt. (e) Door het instorten breekt het gesteente over een hoogte van ca. vijfmaal de dikte van de ontgonnen...
