Wat is de betekenis van induceren?

induceren - Werkwoord 1. uit een klein aantal gegevens een algemene regel afleiden 2. (natuurkunde) (door inductie) opwekken, beïnvloeden Woordherkomst afgeleid van het Franse induire (met het achtervoegsel -eren)

[Lat. in-ducere, -ductum = invoeren, in-leiden] 1 iem. tot iets brengen; 2 afleiden uit het bijzondere; 3 (elektrotech.) door inductie opwekken.

vanuit het bijzondere een algemene regel afleiden; door inductie stroom opwekken (nat.); umlaut veroorzaken (taalk.); overreden (vero.)

afleiden, besluiten uit; ook: door inductie opwekken

(induceerde, heeft geïnduceerd), (<Lat.), 1.(nat.) door inductie wekken: geïnduceerde stromen; inducerende stromen; 2. (veroud.) brengen tot, overreden ; 3. afleiden, besluiten (uit).

overreden, bepraten, op een dwaalspoor brengen; afleiden, besluiten, gevolgtrekkingen maken; door inductie werken.

geïnduceerd (Lat. inducere: natuurk. het teweegbrengen van een electrische stroom door beweging van een geleider).

(indu'se:rən) (induceerde, heeft geïnduceerd) [Lat. inducere] 1. Veroud. verleiden, overreden. 2. afleiden, besluiten. 3. Natk. door induktie werken : –de stromen.

[→Lat. inducere, invoeren, binnenleiden] (induceerde, heeft geïnduceerd), (overg.) 1. (natuurkunde) door inductie wekken: geïnduceerde stromen; inducerende stromen; 2. (taalkunde) gezegd van klinkers of halfvocalen die invloed uitoefenen op de klinker in een volgende lettergreep, umlaut veroorzaken; 3. afleiden, besluiten.