Wat is de betekenis van Implorant?

2025-07-17
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Implorant

m. (-en), aanzoeker om hulp, klager.

2025-07-17
Vreemd Nederlands

Jan Meulendijks (1993)

Implorant

smeker

2025-07-17
De vreemde woorden

Fokko Bos, Dr. O. Noordenbos (1955)

Implorant

aanzoeker, klager

2025-07-17
Kramers woordentolk

Jacon Kramers Jz (1948)

implorant

m. smeker, aanzoeker; klager.

2025-07-17
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

implorant

(implo'rant) m. (-en) hulp aanzoeker, klager, eiser.

2025-07-17
De vreemde woorden

Fokko Bos (1914)

implorant

implorant, - m., aanzoeker, klager.

2025-07-17
Vivat's Geïllustreerde Encyclopedie

J. Kramer (1908)

Implorant

klager, degene die rechterlijke hulp of tusschenkomst inroept; imploreeren: bidden, om hulp smeeken, iets met aandrang vragen.

2025-07-17
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

Implorant

IMPLORANT, m. (-en), aanzoeker (om hulp enz.), klager, eischer.

Wil je toegang tot alle 10 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-17
Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Implorant

Implorant is eene verouderde uitdrukking voor hem die in regten een verzoek doet, in tegenstelling van impetrant voor hem, die eene actie instelt, een eisch doet. Zie Procès.

toon meer resultaten

Gerelateerde zoekopdrachten