Van Dale Uitgevers (1950)
o. (-en), 1. iets dat men, of waaraan men een zaak vast kan houden, meest oneig. in de uitdr. ergens geen houvast aan hebben, er geen vat op hebben; 2. balkhaak; — zware kram met een wigvormige punt aan beide uiteinden, waarmede balken, delen enz. worden vastgelegd; 3. aan één zijde puntige bout, met een blad met spijke...
Muiswerk Educatief (2017)
houvast - zelfstandig naamwoord uitspraak: hou-vast 1. hulp die je krijgt bij problemen ♢ aan die gebruiksaanwijzing had ik weinig houvast 2. waar je je aan kunt vasthouden ♢ het gladde ijs geef...
Grasduin in meer dan 507 woordenboeken en encyclopedieën. Krijg toegang tot maar liefst 2.316.291 begrippen, 37.599 spreekwoorden en 78.030 synoniemen.
Word nu vriend van Ensie!
Fa. A.J. Osinga (1952)
s.n., hâld (it), hâldfêst (it), oanhâld (it); — geven, foet jaen; — krijgen, skrep, skrip krije.
M. J. Koenen's (1937)
o. -en; 1. iets, waaraan men zich of waaraan men iets vast kan houden; inz. fig. vastigheid, steun: een houvast hebben aan iem.; 2. soort van klampen, haken enz.: een koperen houvast; in Z.-N. is houvast m. en als bn. en bw. = gierig.
Jozef Verschueren (1930)
(hou'vast) o. (-en) 1. Eig. haak, kram die iets vast kan houden: een koperen -. 2. Metf. iets, iemand waaraan men vast kan houden inz. steun: er is aan iets geen -; men heeft aan hem -.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Houvast - Om stijlen, leuningen of andere houten constructiedeelen aan muurwerk te verbinden maakt men meestal gebruik van een verbindingsijzer, h. genaamd, dat men met het eene einde, dat puntig gemaakt is, in den muur slaat, terwijl het andere einde, dat bladvormig uitgesmeed wordt, met een of meer houtschroeven aan het houtwerk verbonden wordt....
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
o. (-en), 1. iets dat men, of waaraan men een zaak vast kan houden, meestal oneig. in de uitdrukking ergens geen aan hebben, er geen vat op hebben; 2. balkhaak; zware kram met een wigvormige punt aan beide uiteinden, waarmee balken, delen enz. worden vastgelegd.
J.H. van Dale (1898)
HOUVAST, o. gelegenheid om vast te houden, in de uitdr. ergens geen houvast aan hebben, er geen vat op hebben; —, (-en), eene zware kram met eene wigvormige punt aan beide uiteinden, waarmede balken, delen enz. worden vastgelegd; (ook) puntige bout (met spijkergaten); —STEEN, m. (-en), metselsteenen met eene verhooging langs de smalle...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
