Wat is de betekenis van Heimelijk?

Heimelijk betekent "geheim" of "vertrouwelijk". Het kan worden gebruikt om aan te geven dat iets verborgen is. Het kan ook verwijzen naar iets dat privé is of alleen bekend is bij een selecte groep mensen.

heimelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. geheim, opzettelijk verborgen ♢ Een heimelijke glimlach verraadde zijn intenties, maar niemand keek. Woordherkomst afgeleid van heim (huis) met het achtervoegsel -lijk met het invoegsel -e-

heimelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: hei-me-lijk 1. zo dat anderen het niet merken ♢ ze rookte heimelijk een sigaret Bijvoeglijk naamwoord: hei-me-lijk ... is heimelijker dan ... ...

geniepig Jo Dardenne zit uiteraard zeer verveeld met de situatie, maar voelt zich machteloos tegenover de heimelijke lastercampagne. 'Mijn hele gezin lijdt onder deze roddel', zegt de schepen. (Het Nieuwsblad) Belgisch-Nederlandse Standaardtaal Gangbaarheid: 6 Vlaamsheid: 1

in België ook: gluiperig, geniepig - een heimelijke deugniet, een geniepige vent.

adj. & adv., heimelik, stikem, stil, ûnderdúms; (adv.), tomûk, yn ’t geheim, yn ’t genyp; — tot stand brengen, bikûpje; — meenemen, toaije, tôgje; — wegnemen, bokse, bûsje.

...

bn. (-er, -st), I. bn., 1. geheim, geheim gehouden, verborgen, aan het oog onttrokken: een heimelijk pad; een heimelijk gemak, bestekamer; 2. (van onstoff. zaken) verborgen gehouden, niet geopenbaard : ik had een heimelijk verlangen om weer thuis te zijn; een heimelijk genoegen; heimelijke jaloezie; — duister, ra...

1. bn.; in ’t geheim; geheim gehouden; ongemerkt; (Z.-N.) gluiperig: een heimelijk verdriet; (Z.-N.) een heimelijke deugniet (Z.-N.) een heimelijke, gluiperd; 2. bw.; steelsgewijze, in 't geheim: hij sloop heimelijk de kamer uit; hij lachte heimelijk.