Wat is de betekenis van Handgauw?

adj., hant(sje)gau.

bn., (veroud.) 1. spoedig met de hand gereed om te grijpen, te stelen enz.: hij is erg handgauw, altijd zoekt hij iets te kapen ; 2. licht de handen gebruikende om te slaan, vechtlustig.

m. en v. handgauws (iem., die gauw de hand uitsteekt, inz. om te slaan).

(’hant) bn. 1. spoedig met de hand gereed om te grijpen, te stelen. 2. vechtlustig.

HANDGAUW, bn. spoedig met de hand gereed om te grijpen, te stelen enz. hij is erg handgauw, altijd zoekt hij iets te kapen; (ook) licht de handen gebruikende om te slaan, vechtlustig. HANDGAUWHEID, v. diefachtigheid; (ook) vaardigheid om te vechten. Vgl. HANDJEGAUW.