Wat is de betekenis van Glibberen?

glibberen - Werkwoord 1. met onvaste bewegingen glijden langs of met een oppervlak dat door vocht glad is ♢ De voetballer glibberde door de modder. ♢ De regenworm glibbert door het zand. Woordherkomst (freqtt) glippen met het achtervoegsel...

glibberde, geglibberd (herhaaldelijk uitglijden, glijdend voortschuiven): glibberen over de sneeuw; de aal glibberde uit mijn hand.

(glibberde, is geglibberd) [<~ glippen] 1. uitglijden op een glibberige weg: op het ijs. 2. struikelen, wankelen: op de levensweg. 3. glijdend voortschuiven: de paling glibberde uit mijn hand.

(glibberde, is geglibberd), (onoverg.) 1. herhaaldelijk uitglijden op een week-gladde weg; (fig.) (op de levensweg) struikelen: al glibbert hun voet, zij blijven staan; 2. glijdend voortschuiven (van iets dat glibberig is): de slang glibberde door het gras.

glibberen samensmelting blending, tautologie, contaminatie, samentrekking, intensiefvorming of frequentatief Zie: glibberig

GLIBBEREN, (glibberde, is geglibberd), herhaaldelijk uitglijden op een glibberigen weg: in die haifgesmolten sneeuw glibbert men voortdurend; — (fig.) (op den levensweg) struikelen al glibbert hun de voet, zij blijven echter staan; — (ook) glijdend voortschuiven (van iets dat glibberig is): de slang glibberde door het gras.

Glibberen, ow. gel. (ik glibberde, heb geglibberd), uitglijden (der voeten). *...RIG, bn. (-er, -st), glad; smerig. -HEID, v. gmv.

...

...