Wat is de betekenis van genitief?

genitief - Zelfstandignaamwoord 1. (grammatica) één van de 8 naamvallen van de Indo-Europese talen die oorspronkelijk een oorzakelijk voorwerp aanduidde, maar tegenwoordig vooral een bezitsrelatie aanduidt Woordherkomst Van Latijn genitivus. Synoniemen tweede naamval Verwante begrippen ablatief, accusatief,...

[Lat. (casus) genitivus afk. gen., of genetivus = de voortbrengende (naamval), de teler, de bezitter] tweede naamval; vroeger ook in het Ned. veel gebruikt, bijv.: des Hertogen bosch, des Graven hage, gedenk mijner; ook tegenwoordig nog in bijv. Perks sonnetten, vaders jas; in schriftelijke stukken: in naam der ko...

(genitivus) tweede naamval

tweede naamval.

genitivus, m. tweede naamval.

in het Nederlands ook wel tweede naamval genoemd, is als term ontleend aan het Latijnse genitivus, dat waarschijnlijk een verkeerde vertaling van het Griekse genikè, „tot het geslacht behorend, algemeen”, is ; generalis zou een correcte Latijnse vertaling geweest zijn. In de genitief stonden of staan sommige...

m. genitieven, Lat. ge'nitivus, genitivi (spraakk. tweede naamval), (g = g).

m. 2e naamval.

(ge:nitif) m. (...tieven) [Lat. genitivus, teler] Taalk. naamval van het bezit, tweede naamval.