Wat is de betekenis van Geklonken?

geklonken - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van klinken Woordherkomst voltooid deelwoord van klinken en een klinkerwisseling i-o (IPAː /ɪ/ - /ɔ/)

bn. (afgedaan, in orde, beredderd): de zaak (of: het) is tussen hen geklonken.

bn. afgedaan, geregeld, geschikt: de zaak is -; het is tussen hen -.

bn., 1. (gewoonlijk: beklonken), het is tussen hen —, het (de bedoelde zaak) is tussen hen afgedaan, zodat alles geschikt en geregeld is; 2. door klinken, klinkwerk bevestigd: platen.

...

GEKLONKEN, bn. (thans gewoonlijk beklonken); het is tusschen hen geklonken, het (de bedoelde zaak) is tusschen hen afgedaan, zoodat alles geschikt en geregeld is (inz. van eene verloving); — het is geklonken, het is gedaan, het is uit, er is niets meer aan te doen, alles is verloren; het is met hem geklonken, hij is overleden.

...