Wat is de betekenis van gehoorzaam?

gehoorzaam - Bijvoeglijk naamwoord 1. bereid gehoor te geven aan regels of bevelen ♢ Dit kind is niet altijd gehoorzaam als het naar bed gestuurd wordt. gehoorzaam - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van gehoorzamen ♢ Ik gehoorz...

gehoorzaam - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ge-hoor-zaam 1. wie zich goed gedraagt, wie doet wat ik zeg ♢ deze leerlingen zijn erg gehoorzaam Bijvoeglijk naamwoord: ge-hoor-zaam ... is gehoorzamer dan ... ...

adj., hear(r)ich.

...

bn.; gehoorzamer, -st (1 willig, bereidwillig, iems. bevelen op te volgen; 2 v. natuurkrachten: onderworpen aan): 1. een kind moet gehoorzaaam zijn; 2. die de winden en het water gebiedt, en zij zijn hem gehoorzaam, Luc. 8 25; nog: Uw gehoorzame dienaar, beleefdheidsformule aan het slot van brieven.

bn. en bw.(...zamer,-st) 1. gewillig de bevelen van anderen aanhorend en opvolgend: kinderen moeten (aan) de ouders zijn. ➝ dienaar. Syn. ➝ gedwee. 2. onderworpen: de winden en de zee waren Jezus -.

Adjectief: gehoorzaam, gezagsgetrouw, willig, gewillig, gezeglijk, verbiedelijk, volgzaam, gevolgzaam, gemoeiig (Zn.), onderworpen, dienstwillig, onderdanig, soumis, vaardig, gedisciplineerd, gevoegzaam (Zn.), buigzaam, schikkelijk, handelbaar, handzaam, faciel, maniabel, filiaal, dociel, tractabel, meegaand, rekkelijk, souple, kneedbaar, sm...

bn. en bw. (-zamer, -st), 1. (eig.) gewillig of bereidwillig zijn bevelen of aanwijzingen op te volgen, m.n. gezegd van kinderen in betrekking tot hun ouders of van mensen in betrekking tot God; abs.: een kind; ook van dieren, m.n. honden en paarden, gezegd: (aan) iemand — zijn; uw gehoorzame dienaar, vroeger beleefdheidsformule aan het slot...

...