Wat is de betekenis van Gehoorzaamheid?

gehoorzaamheid - Zelfstandignaamwoord 1. de bevelen van het bevoegd gezag opvolgen ♢ De brave jongen kreeg een beloning voor zijn gehoorzaamheid op school. 2. handelen in overeenstemming met het goddelijk gezag ♢ Hem gehoorzaam zijn was het hoogste gebod van...

gehoorzaamheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-hoor-zaam-heid 1. gewillig doen wat iemand zegt ♢ deze gelovigen hebben gehoorzaamheid aan God beloofd 1. het klokje van gehoorzaamheid [het uur...

Opvolgen van opdrachten of bevelen.

en geloof hangen zeer nauw samen: „Het geloof ontstaat uit het horen”, zegt Paulus (Rom. 10 : 17), maar ook gehoorzaamheid heeft — gelijk zowel het Griekse als het Nederlandse woord laat zien met „horen” te maken en is, christelijk beschouwd, een volgzaam horen in geloof. De geloofshouding van de Christen is een gehoor...

r., hear(r)igens; het klokje van —, it berneklokje.

(paedagogisch).Het verschijnsel der gehoorzaamheid, voor zover het zich voltrekt in de paedagogische relatie tussen volwassene en kind, is in de kern van zijn wezen een fijn gedifferentieerde, daarbij zeer bepaalde reactie in hun onderling menselijk contact en hierdoor principieel onderscheiden van ogenschijnlijk gelijkwaardige, doch bedrieglijke n...

v.: iem. tot gehoorzaamheid brengen.

Gehoorzaamheid - zedelijke deugd, bij de kardinale deugd van rechtvaardigheid gerangschikt; zij beweegt den onderdaan het gebodene uit te voeren, juist omdat het geboden is door een wettigen gezaghebber (S. Thomas, II.II, q. 104, 105). Er is een bijzondere loffelijkheid in de onderwerping aan een rechtmatig bevel; daarom is de g., om die reden beoe...

v. het gehoorzaam zijn: stipte, zwijgende -; beloven, betonen, weigeren, zweren; onder iemands staan; iemand tot brengen, dwingen. ➝ klok.