Wat is de betekenis van Geducht?

geducht - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van duchten geducht - Bijvoeglijk naamwoord 1. vrees of ontzag inboezemend

geducht - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ge-ducht 1. wie angst of ontzag oproept ♢ hij heeft in zijn broer een geduchte concurrent Bijvoeglijk naamwoord: ge-ducht ... is geduchter dan ... ...

adj. & adv., duchtich, bjuster; (adv.), omraken, omreitsen, omtinken.

1. bn. (te duchten; gevreesd, ontzagwekkend): hij was geducht in de strijd; een geduchte tegenstander; een geduchte wraak; op een geduchte wijze; een geducht pak slaag; 2. bw. (op een geduchte wijze, zeer, erg): iem. geducht onder handen nemen; iem. geducht toetakelen; 3. tw.: geducht, wat een vent!

1. bn. en bw. (-er, -st) vreselijk, vreesaanjagend, ontzagwekkend: een tegenstander; een -e nederlaag; een pak slaag; iemand af ranselen. 2. tw. ter uitdrukking van verwondering, met het bijbegrip van vrees: -! wat een boel!

bn. en bw. (-er, -st), 1. gevreesd, vrees of ontzag inboezemend, ontzagwekkend, ontzaglijk een — tegenstander; de geduchte Armada; geduchte wapenen; er — uitzien, een ontzagwekkend voorkomen hebben; ook van zaken die iemand eigen zijn: zijn geduchte vuist; zijn naam — maken, zich de naam van een geducht persoon verwerven; machtig...

GEDUCHT, bn. bw. (-er, -st), (van personen) gevreesd, of wel, te duchten of te vreezen, met zooveel macht of kracht voorzien of toegerust, dat men gevreesd wordt of te vreezen is, vrees of ontzag inboezemend, ontzagwekkend, ontzaglijk: een geducht medeminnaar; zijn geduchte tegenstander, Lodewijk X I; een geducht leger; de geduchte Armada; —...

Geducht, bn. en bijw. (-er, -st), vreeswekkend.