Wat is de betekenis van gedoetje?

1) (1982) (euf.) mannelijk lid. Vgl. ding*. • Ze vond het lekker, greep mijn gedoetje vast en warempel, hij groeide sneller dan ik had gehoopt. (Hans Koekoek: Liefzijn toegestaan. 1982) • Thuis zag ik voor het eerst van mijn leven hoe erg 't is als een renner zich heeft doodgereden. Van onderen, die naad achter zijn gedoetje, lag helemaa...

gedoetje - Zelfstandignaamwoord 1. verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord gedoe

(Mannelijk) Geslachtsorgaan. Eigenlijk een voorwerp dat men niet nader omschrijven kan. Gelijkaardige vage aanduidingen die de geslachtsorganen camoufleren en banaliseren zijn o.a. ding*, geval* en zaakje*. Ze vond het lekker, greep mijn gedoetje vast en warempel, hij groeide sneller dan ik had gehoopt. Hans Koekoek: Liefzijn toegestaan. 1982...

o. (-s), (scherts.) aanduiding van een voorwerp dat men niet nader omschrijven kan of wil: wat heb je daar voor een — ?; ook wel van kinderen (ironisch): het is me een lief —!

GEDOETJE, o. (-s), (volkst.) gij zijt mij een lief gedoetje, een ondeugend meisje; — hij heeft er een mooi gedoetje, eene mooie hofstede met toebehooren.