Wat is de betekenis van gebarentaal?

gebarentaal - Zelfstandignaamwoord 1. taal waarin men door gebaren en gezichtsexpressies communiceert ♢ Gebarentaal wordt niet alleen door doven gebruikt. Woordherkomst samenstelling van gebaar en taal met het invoegsel -en- Verwante begrippen mimiek

gebarentaal - zelfstandig naamwoord uitspraak: ge-ba-ren-taal 1. taal voor doven die bestaat uit bewegingen met de handen ♢ met gebarentaal kunnen dove en niet-dove mensen elkaar toch verstaan Zelfstandig naamwoord: ge-ba-ren-taal ...

(v.(m.)), natuurlijke zelfstandige taal met een eigen woordenschat en grammatica, waarbij voornamelijk manuele en visuele functies een rol spelen

Gebarentaal is in bep. cultuur met elkaar afgesproken tekens (zie teken (2)) die voor iedereen duidelijk en begrijpelijk zijn; bijv. stopteken, richting aangeven; bijz.: bijv. de gebarentaal waarmee doven met elkaar communiceren.

Algemeen: In bepaalde cultuur met elkaar afgesproken tekens die voor iedereen duidelijk en begrijpelijk zijn bijvoorbeeld: stopteken, richting aangeven, e.d. In het bijzonder: bijvoorbeeld de gebarentaal waarmee doven met elkaar communiceren.

gebarentaal - Communicatiemiddelen waarbij gezichtsuitdrukkingen en lichaamsbewegingen worden gebruikt, met name met handen en armen, en waarin geen akoestisch overgebrachte geluidspatronen worden gebruikt. Gebarentalen worden gebruikt wanneer gesproken communicatie onmogelijk of onwenselijk is, bijvoorbeeld tussen sprekers van verschillende talen...

de manier waarop vroeger doofstommen zich verstaanbaar maakten; thans leren zij normaal spreken en (lip)lezen.

...

v. (het uiten van gedachten door gebaren); zie mimiek.