Wat is de betekenis van elegant?

elegant - Bijvoeglijk naamwoord 1. een prettige uitstraling hebbend door de subtiele afwerking ♢ Zij kan werkelijk zeer elegante bewegingen maken. Synoniemen bevalling, sierlijk, zwierig, geraffineerd

elegant - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: e-le-gant 1. met vloeiende lijnen of bewegingen ♢ zij draagt altijd zeer elegante kleding 1. een elegante oplossing [voor alle partijen acceptabel]...

sierlijk

sierlijk van gestalte en manieren, smaakvol gekleed.

I. sierlijk, bevallig, keurig, smaakvol, zwierig, elegant; II. élégante, fat, modepop.

(<Fr.), bn. en bw. (-er, -st), bevallig, inz. door met goede smaak toegepaste verfijning ; sierlijk, aangenaam aandoend door fijne vormgeving of natuurlijke fijne vorm: een elegante jongedame; een elegante stijl; elegante vormen ; zich elegant kleden ; een elegante oplossing van een vraagstuk, bevrediging gevend door natuurlijkheid en vlotheid;...

m. modegek, pronker; ~e, v. modedans.

bn., bw. (Fr. élégant [Lat. elegans = letterl. uitkiezend]: sierlijk, bevallig): zich elegant kleden; een elegante dame.

(ele'gant) bn. en bw. (-er, —st) [Fr. < Lat. elegans < eligere, uitkiezen] bevallig, sierlijk : -e vormen; zich kleden.

[Fr.], bn. en bw. (-er, -st), bevallig, m.n. door met goede smaak toegepaste verfijning; sierlijk, aangenaam aandoend door fijne vormgeving of natuurlijke fijne vorm: zich elegant kleden; een elegante oplossing van een vraagstuk, bevrediging gevend door natuurlijkheid en vlotheid; het zou eleganter geweest zijn het zo te doen.

elegant, - sierlijk, net, keurig, welgemanierd.

smaakvol, sierlijk.

ELEGANT, bn. en bw. (-er, -st), bevallig, net, smaakvol, keurig: eene elegante jongedame; een elegante stijl; elegante vormen; zich elegant kleeden.

elegant - bn. (eleganter, elegantst). sierlijk, net. fraai, keurig