Electriciteit
(<Fr.), v. (-en), 1. een natuurkracht, een vorm van energie (evenals warmte, mechanische energie enz.) vroeger barnsteenkracht geheten, omdat zij het eerst bij gewreven barnsteen (Gr. electron) opgemerkt werd en die zich openbaart door afstoten en aantrekken, het overspringen van vonken enz.; zij kan opgewekt worden door scheikundige werking : c...