eenderlijk
bijw. (Inz. in litt. t.) (Thans w.g.) Op gelijke wijze; in dezelfde mate, evenzeer, gelijkelijk. Dit regime werd eenderlijk toegepast op jonge mannen van negentien jaar en op broekventjes van de voorbereidende klassen, CLAES 1950, 108. Die niets weet, zwijgt van zelf. Die iets mocht weten, zwijgt eenderlijk, TEIRLINCK 1951, 1, 128. Wanneer de wol...
