echter - Voegwoord 1. een beperkende tegenwerping, introduceert een zin(sdeel) dat het voorgaande zin(sdeel) beperkt ♢ Hij beweerde dat paarden vijf poten hebben. Dit bleek echter niet te kloppen. ♢ Het leek erop dat hij ernstig gewond was. De volgende dag echter zag ik hem alweer door de stad fietsen. echter - Bijvoeglijk naamwoord 1. onverbogen vorm van de vergrotende trap v...

echter - bijwoord uitspraak: ech-ter 1. geeft een tegenstelling aan ♢ Jan heeft echter weer bezwaren. Bijwoord: ech-ter Synoniemen daarentegen, doch, evenwel, maar, nochtans

ECHTER, voegw. bw. (dient om te verhinderen dat er eene verkeerde gevolgtrekking wordt gemaakt) niettemin, evenwel.