echter - Voegwoord 1. een beperkende tegenwerping, introduceert een zin(sdeel) dat het voorgaande zin(sdeel) beperkt ♢ Hij beweerde dat paarden vijf poten hebben. Dit bleek echter niet te kloppen. ♢ Het leek erop dat hij ernstig gewond was. De volgende dag echter zag ik hem alweer door de stad fietsen. echter - Bijvoeglijk naamwoord 1. onverbogen vorm van de vergrotende trap van e...

echter - bijwoord uitspraak: ech-ter 1. geeft een tegenstelling aan ♢ Jan heeft echter weer bezwaren. Bijwoord: ech-ter Synoniemen daarentegen, doch, evenwel, maar, nochtans

ECHTER, voegw. bw. (dient om te verhinderen dat er eene verkeerde gevolgtrekking wordt gemaakt) niettemin, evenwel.

zie Dan.

voegw. bw., ter uitdr. van een beperkende tegenst. niettemin, evenwel.

(’echtər) vgw. [~ achter] evenwel, maar niet in het begin van een zin(snede). Syn. → dan.