Wat is de betekenis van Dwaling?

v. (-en), 1. het dwalen; 2. het koesteren van een onjuiste mening: in dwaling verkeren; 3. verkeerde opvatting, vals begrip: dat is een grove dwaling; 4. afwijking van het goede pad, verkeerde daad: de dwalingen zijner jeugd; — (bijb.) de dwalingen onzes weegs.

dwaling - Zelfstandignaamwoord 1. verkeerde opvatting 2. afwijking van het goede pad, verkeerde daad Woordherkomst Naamwoord van handeling van dwalen met het achtervoegsel -ing Synoniemen abuis, fout, vergissing

dwaling - zelfstandig naamwoord uitspraak: dwa-ling 1. het op de verkeerde weg zijn ♢ onze dwaling door het bos heeft drie uur geduurd 2. iets ten onrechte voor waar aannemen ♢ dat idee van ons...

Dwaling is een juridisch begrip waarmee wordt aangeduid dat er sprake is van een onjuiste voorstelling van zaken bij een overeenkomst bij één der partijen of beide partijen. In artikel 228 van boek 6 van het Burgerlijk Wetboek staat beschreven wanneer er sprake is van dwaling en wat de rechtsgevolgen ervan zijn. Dwaling is in het civiele recht slec...

Wilsgebrek; bij een of beide partijen is sprake van een onjuiste voorstelling van zaken, onder invloed waarvan een overeenkomst tot stand is gekomen.

verkeerde gedagte, opvatting of gedragslyn; afwyking v/d weg van deug.

is, wijsgerig gesproken, de subjectieve toestand waarin een oordeel wordt uitgesproken, dat niet in overeenstemming is met de objectieve werkelijkheid, of/ook deze onjuiste bewering zelf. In geloofszaken gebruikt men de term in ruime en strikte zin. Inderdaad kan men iedere onjuiste mening op dit terrein een dwaling noemen. Maar de katholieke theol...

s., dwaling.

(1, kenleer) is een oordeel, dat voor waar of juist gehouden wordt, doch dat niet is, hetzij omdat het met de werkelijke stand van zaken niet overeenkomt (materiële dwaling), hetzij omdat het tegen de logische wetten indruist (formele dwaling), m.a.w. bij de dwaling wordt wat waar (z waarheid) is en wat foutief is verwisseld. Hiervan bestaan t...