(14e eeuw) (inf.) zeuren; zaniken; dreinen. Oorspronkelijk van kinderen gezegd, die maar blijven herhalen tot ze hun zin krijgen. Variant van het gewestelijke 'dremmen'. Een versterking is 'doordrammen'. • Hij weet van geen naar huis gaan en als hij is opgestaan tot vertrek, staat hij minstens een kwartier aan de...

Drammen - Eigennaam 1. (toponiem) stad en gemeente in de Noorse provincie Buskerud Zie ook drammen

(dramde, heeft gedramd), dwingen.

Drammen - zie A. E. M. Eijck.

(dramde, heeft gedramd), (gew.) dwingen van kinderen.

Stad in Z. Noorwegen, hoofden havenstad van de prov. Buskerud. Ze heeft dus het Hallingdal en Valders tot achterland; ong. 26 000 inw. D. ontstond op eenige zandige eilanden, die later met het vasteland verbonden werden, in een diep dal tusschen hooge plateaustukken, die bijna onbewoond zijn. Na Oslo en Bergen is het de drukste stad van het land e...

Drammen - stad in het ambt Buskerud, Z.-Noorwegen, aan den mond van de D.-Elf in de D.-jord, een arm van de Christianiafjord; 26.000 inw. De stad is prachtig gelegen in een door bergen omgeven streek en is verdeeld in 3 gedeelten: Bragernaes, Stromsö en Tangen, aan weerszijden van de D.-elf. D. is zeer welvarend door den houthandel en de papierfabr...

DRAMMEN, (dramde, heeft gedramd), (gew.) dwingen van kinderen.

Drammen, eene havenstad in het Noorweegsch ambt Buskerud, ligt in een fraai oord aan het noordelijk uiteinde van de Dramsfjord, den westelijken arm der Christianiafjord en aan den mond der korte, waterrijke Drams-elf. Zij bestaat uit 3 door rivier-armen gescheidene, maar door bruggen vereenigde steden, namelijk Bragernäs, Stromsö en Tangen, en telt...