Wat is de betekenis van dool?

m., het dolen, doling: hij is op de dool, is aan het dolen, op de doolweg.

dool - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dolen ♢ Ik dool 2. gebiedende wijs van dolen ♢ dool! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dolen ♢ dool je?

(de) - op de(n) dool zijn/raken, rondzwerven of geen doel meer hebben of op het verkeerde pad zijn/raken. De mensenrechtenorganisatie wijst er ook op dat naast de vluchtelingen ook duizenden gedeporteerden nog altijd op de dool zijn en leven in krotten. - DM, 13-02-2003.

In de verb. op de(n) dool zijn, geraken, aan het dwalen zijn, raken; ook oneig.: op het verkeerde pad zijn; - iem. op de(n) dool brengen, op een dwaalspoor brengen. ‘Dat ge me niet eerder in de gaten hebt?’ vraagt Mak. ‘Neen, ik geloof dat ik op de dool was geraakt, en ik schrikte van u te zien’, TEIRLINCK 1952...

gedool, ronddwaal; afdwaal.

m. Z.-N. lit. t. op de — zijn, a) op de verkeerde weg, b) aan de sukkel.

(doele, doelen), plaats, waar de middeleeuwsche schutters zich in het schieten met pijl en boog oefenden. Deze schuttershof kreeg weldra den naam van doel of doele, ook wel doelen, evenals het gebouw, dat daarbij later verrees.

(do:l) m. het dolen : op de zijn, ook Fig. op de doolweg.

m., het dolen, doling: hij is op de dool, is aan het dolen, op de doolweg; (gew.) ook: verwaarloosd, onverzorgd.