Wat is de betekenis van Dooie?

(1917) (scheldw.) saai, suf en stijf persoon; (voetb.) (smalend) speler die matig presteert. Kijk ook onder dooie lul; dooie pier; dooie met een dag verlof. • Douw je soort, dooie! (A.M. de Jong: Notities van een landstormman. 1917) • ‘Waar ben je gistermiddag gebleven, dooie, om half twee was je nog niet op de gracht.&rsqu...

Zie Doede

dooie - Werkwoord 1. aanvoegende wijs van dooien

in: dat heh je geen dooie geflikt, dat had je beter niet kunnen doen: Dat heb je géén dooie geflikt, Jan Witte, dat grappie heb je ’n jonge van ’t Bickerseiland verkocht, MENS1 76; als een dooie zijn, doodsbang zijn: Meneer! ik ben als een dooie, de schrik zit me in de knieën, V. MAURIK9 107; op een dooie staan, niets...

(voetbalkringen) speler die matig presteert. Dooie. En andere minder vriendelijke woorden voor matig presterende spelers. Denk aan (natte) krant, dweil en blinde hork. Het kan natuurlijk ook grover: kankerlijer, vuile teringhond, hoerenjong. Klassiek zijn hondenlul, ziekenhuisbal en verdedigen als een draaideur. (NRC Handelsblad, 10/06/2000)

- vingers,in repen gesneden knollen. Zeemansslang. 2. op zijn - doessie,volkstaal voor ‘langzaam; op zijn dooie gemak’. Ik heb deze uitdr. enkel teruggevonden bij Van Eijk 1978. Wellicht komt doessieuit een of ander dialect, al zal het woord wel vooral gekozen zijn omwille van de alliteratie.

iem. wat dood is.

zie dood 2.