Wat is de betekenis van does?

I. DOES m. (doezen), kardoes, poedelhond. II. DOES v. (doezen), sproeier, metalen sluitstuk met gaatjes: de does van een brandslang, van een gieter, van een gloeilichtbrander. Zie voorts Douche. III. DOES bw., (gew.) het paard ziet does uit zijn ogen, suf, niet levendig.

(19e eeuw) (regionaal scheldw.) iemand die weinig zegt; sufferd. • Hij zit daar gelijk 'nen does. Da' meisken is maar 'nen does. (Jozef Cornelissen & Jan Baptist Vervliet: Idioticon van het Antwerpsch dialect. 1899-1906) • Ge moet nu ook weer niet denken dat Jean-Pierre een onnozele does is. Neenee. Hij kan z’n mannetje staan....

Aanduiding voor moerassig land, in de 16e eeuw nog gangbaar, bijv. onder Oppenhuizen. Zie: FP 1, 22-23.

(gewestelijk) iemand die weinig zegt; sufferd. Reeds bij Cornelissen en Vervliet. Ge moet nu ook weer niet denken dat Jean-Pierre een onnozele does is. Neenee. Hij kan z’n mannetje staan. (J.M.H. Berkmans, Het zomert in Barakstad, 1993)

Johan van der (ook: Janus Dousa; 1545-1604) Nederlands humanist, historicus en letterkundige. Bevelhebber van de burgerij tijdens het beleg van Leiden (1574); later curator van de Leidse universiteit. In 1591 lid van de Hoge Raad. D. verzorgde de uitgave van vele klassieke schrijvers en schreef een belangwekkende geschiedenis van Holland, waarin hi...

Een oud woord, dat moerassige wildernis met struikgewas en bomen betekent, en dat vroeger ook in Frl. in landnamen voorkwam (vgl. Doezum). Zie: Fr. Plaknammen 1, 22-23.

[hij] doet.

Antoon van der (1609-1680), Antwerps graveur; graveerde o.a. naar werken van De Crayer, Van Dijck, Quellinus, Rubens en Brouwer; maakte fraaie portretten. Jacob van der, gezegd Tamboer (1623-1673), leerde in Italië, schilderde veel Italiaanse landschappen met vee, schreef bovendien Latijnse gedichten en gaf de rijmkroniek van Melis Stoke in he...

m. doezen (kardoes[hond]).