Wat is de betekenis van doemen?

doemen - Werkwoord 1. (ov) tot een bepaald lot veroordelen ♢ Die gebeurtenis doemde hem tot een volslagen mislukking.

doemen - regelmatig werkwoord uitspraak: doe-men 1. voorbestemd zijn in een vervelende toestand terecht te komen ♢ ik ben gedoemd mijn hele leven alleen te blijven Regelmatig werkwoord: doe-men ik doem ...

v., doem(j)e.

I. DOEMEN (doemde, heeft gedoemd), 1. veroordelen: ter dood doemen; 2. noodzaken of er toe bestemmen een of ander lot te ondergaan, in een of andere onaanname toestand te komen of te blijven : ik ben gedoemd mijn leven in eenzaamheid te slijten. II. DOEMEN w. g. voor opdoemen.

doemde, h. gedoemd (veroordelen; noodzaken een of ander lot de ondergaan, in een [onaangename] toestand te blijven of te komen): al doemde ‘t lot mij tot slavin.

(doemde, heeft gedoemd), 1. veroordelen: ter dood 2. noodzaken of ertoe bestemmen een of ander lot te ondergaan, in een of andere onaangename toestand te komen of te blijven: ik ben gedoemd mijn leven in eenzaamheid te slijten; die onderneming is tot mislukking gedoemd, moet noodzakelijkerwijs mislukken.

Het Os. dom, Got. dom + s, bet.: vonnis, oordeel. Het Skr. heeft dhaman: instelling, heilig gebruik (in het Angelsaksisch is deman — oordeelen). Doemen is dus : oordeelen (vgl. ’t Mnl.: „Daer God die werelt doemen sal”); verdoemen : veroordeelen. Ons achtervoegsel -dom in hertogdom herinnert ook hieraan: het gebied, dat aan...

...

...