Wat is de betekenis van dobbel?

dobbel - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dobbelen ♢ Ik dobbel 2. gebiedende wijs van dobbelen ♢ dobbel! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dobbelen ♢ dobbel je?

I. zn., m., het dobbelen; een harde, kwade dobbel (ook dobber) hebben, het hard te verantwoorden hebben, grote moeite hebben om erbovenop te komen (bij een ziekte, een strijd); II. bn., (gew.) dubbel.

I. gew. en Zuidn. voor dubbel. II. m., het dobbelen; — een harde, kwade dobbel (ook dobber) hebben, het hard te verantwoorden hebben, grote moeite hebben om er bovenop te komen (bij een ziekte, een strijd enz.).

('dobbəl) m. het dobbelen, alleen in de uitdrukkingen : een harde, kwade, zware hebben, veel moeite hebben om er weer boven op te komen.

Het begrip dobbel heeft 2 verschillende betekenissen: 1. dobbel - DOBBEL, (gew. voor) DUBBEL. 2. dobbel - DOBBEL, m. grof spel; het dobbelen; — een karde dobbel, een moeilijk spel; — een kwaden dobbel hebben, ongelukkig spelen; (ook fig.) hij zal een harden dobbel, kwaden dobbel (ook dobber) hebben, hij zal het hard te verantwoorden...

Dobbel, m. gmv. grof spel; het dobbelen; een harde -, een moeijelijk spel; een kwaden - hebben, ongelukkig spelen (ook fig.). *-AAR, m. (-s), -STER, v. (-s), die grof speelt, speler -, speelster van beroep. *-ARIJ, v. (-en), gemeen-, grof spel; speelzucht. *-EN, ow. gel. (ik dobbelde, heb gedobbeld), met dobbelsteenen werpen; grof spelen; ongeluk...

Duplex, geminus. & Duplum. & Exemplar transcriptum. apographum. gal. double: ital. doppio: his doble: angl. double.