distantie - Zelfstandignaamwoord 1. afstand Woordherkomst afgeleid van het Franse distance (met het achtervoegsel -antie) afgeleid van distant met het achtervoegsel -ie

distantie - zelfstandig naamwoord uitspraak: dis-tan-sie 1. ruimte tussen twee plaatsen of dingen ♢ er is altijd een zekere distantie tussen ons Zelfstandig naamwoord: dis-tan-sie de distantie Synoniemen...

[Lat. distantia, van distare, van dis- = uiteen, en stare = staan] 1 afstand (ruimtelijk); 2 (fig.) afstand, bijv.: distantie bewaren, zich afzijdig houden.

afstand

distantie - De hoeveelheid ruimte tussen twee punten, lijnen, oppervlakken of objecten in een geometrische ruimte.

[Lat.], v. (-s), afstand: zich op — houden; veelal fig.: bewaren; (perspectief) afstand van het oog tot het tafereel.

afstand

(<Fr.), v. (-s, ...tien), afstand: zich op distantie houden ; veelal fig.: distantie bewaren ; (perspectief) afstand van het oog tot het tafereel.

v. afstand.

(< Lat. distantia = afstand; < distare = verwijderd zijn van; < dis = uiteen; stare = staan). Spec. gebruikt in de leer der centrale projectie voor den afstand van het projectiecentrum tot het tafreel.

Distantie - afstand, o. a. in de centrale projectie en perspectief (zie BESCHRIJVENDE MEETKUNDE), waarin de afstand van het projectiecentrum (oogpunt) tot het tafereel distantie wordt genoemd.

Distantie - verwijdering, afstand.

DISTANTIE, v. (-s, ...tiën), afstand zich op eene distantie houden; (ook Ag.); (perspectief) afstand van het oog tot het tafereel; —METER, m. (-s), (krijgsk.) afstandsmeter; —PUNT, o. (-en), (perspectief) eindpunt van de op den horizon neergeslagen ooglijn; —RIT, m. (-ten), wedstrijd in het afleggen van een bepaalden grooten...

distantie - v. distantiën), afstand