Wat is de betekenis van dictee?

o. (-’s), wat iem. voorzegt aan een ander die het opschrijft; inzonderheid als oefening in het correct spellen, verbuigen en vervoegen bij het onderwijs : een dictee geven, opschrijven; zinnen als dictee gebruiken.

dictee - Zelfstandignaamwoord 1. een tekst die wordt gedicteerd en door andere personen wordt opgeschreven als toets in het correct spellen ♢ Ieder jaar is er een groot dictee op de televisie. ♢ A.F.Th. van der Heijden, winnaar van de Constantijn Huygens-prijs en de...

dictee - onbekend woordtype uitspraak: dic-tee 1. spellingsoefening of -toets waarbij voorgelezen woorden opgeschreven moeten worden ♢ je had tien fouten in het dictee Onbekend woordtype: dic-tee

[Fr. dictée] het voorlezen ter opschrijving door een of meer anderen, spec. op school als oefening in het juist spellen enz. van het voorgelezene; het zo opgeschrevene.

(diktee) spellingstoets

oefening in het zonder fouten schrijven van een voorgezegd stuk.

’t dicteren; dictee, dictaat; écrire sous la dictée de qn., opschrijven wat iem. voorzegt.

o. en v. oefening i. h. neerschrijven v. e. voorgelezen stuk.

o. -s, dicteetje (Fr. oefening in het zuiver schrijven v. h. voorgelezene); z. dictaat.