Wat is de betekenis van Diaken?

...

(<Gr.), m. (-s, -en), 1. (Prot.) kerkelijk armenverzorger ; 2. (Kath.) iem. die de vier lagere en twee der drie hogere orden ontvangen heeft, en daardoor tot verschillende bedieningen (dopen en het Evangelie verkondigen enz.) gerechtigd ;

Een diaken is een persoon die een bepaalde kerkelijke functie vervult. Hij helpt bij de zorg voor mensen in nood, ondersteunt bij kerkdiensten, en kan ook preken of dopen (afhankelijk van de kerkelijke stroming). In katholieke, protestantse en orthodoxe kerken is het een officieel ambt. Het woord komt van het Griekse woord diakonos, wat "d...

diaken - Zelfstandignaamwoord 1. (religie) (beroep) rooms-katholiek geestelijke, gerangschikt direct onder een priester, die een priester helpt bij kerkdiensten ♢ Het Tweede Vaticaans Concilie heeft voorzien in een permanent ambt van diaken. 2. (religie) persoon die binnen de protestantse ke...

Diaken, (lett.) dienaar; functionaris in de eerste christelijke gemeenten; thans naam voor verschillende ambtsdragers in de christelijke kerken, t.w. voor iemand met een lagere wijding, die bepaalde liturgische taken vervult (rooms-katholieke kerk) en voor iemand die belast is met sociale zorg, vroeger armenzorg (protestantse kerk). Paulus geeft in...

Afgeleid van het Griekse diaconos: een persoon die, op basis van het nieuwtestamentische Bijbelboek Hand.1:6, in kerkelijke dienst werkzaam is. In de reformatorische kerken vooral gericht op de zogenoemde Dienst der Barmhartigheid. De diaken is lid van de (algemene) kerkenraad en richt zich op ‘Verzameling, uitdeling en verantwoording der gaven en...

Diaken (gr. dienaar) is een rang in de oosters-orthodoxe kerk. Het ambt van diaken werd oorspronkelijk ingesteld om de priester vrij te maken van de sociale taken in zijn parochie. Tegenwoordig dient een diaken tijdens de liturgieviering als assistent van de bisschop of priester. Op iconen staat een diaken vaak afgebeeld met een tempelvormig metale...

[Lat. diaconus, Gr. diakonos = dienaar] (rk) rang beneden priester; (prof) kerkelijk armenverzorger.

geestelijke; protestants kerkelijk armenverzorger