Wat is de betekenis van Demarrage?

demarrage - Zelfstandignaamwoord 1. (sport) plotselinge versnelling van het tempo om aan mededingers te ontsnappen Woordherkomst Naamwoord van handeling van demarreren met het achtervoegsel -age

Demarrage - (Fr.) plotselinge tempoversnelling. Wanneer men in volle sprint het tempo nog eens extra opdrijft dan spreekt men van een dubbele demarrage. Een demarrage die op een soepele, vlugge en zelfverzekerde manier wordt uitgevoerd noemt men een droge demarrage.

Een demarrage is een versnelling of aanval van een wielrenner. Door middel van een demarrage probeert een wielrenner weg te rijden uit een groep andere renners. Het voordeel van een demarrage is het wegspelen van concurrenten, die niet kunnen reageren. Het nadeel van een demarrage is dat de wielrenner in kwestie er snel vermoeid van raakt. Door een...

demarrage: het pijlsnel optrekken van een coureur om zich van zijn mederenners te ontdoen. De Vlaamse wielerdichter Willie Verhegghe verwoordde het als volgt: 'die plotse bolle rug/een boog van gespannen spieren/waaruit secondejuist de pijl vertrekt.'; scatto.

Franse term voor het naar voren schieten, het plotseling wegspurten. Soms spreekt men ook van een ‘dubbele demarrage’, d.i. in volle spurt het tempo nog eens extra opdrijven; een tweede demarrage plaatsen. Een onstuimige demarrage noemen de Franse renners een ‘algarade’ (letterlijk: uitval). ‘Een splijtende demarrage plaatsen’: het tempo verhogen m...

(de; -s) 1 - het demarreren: het succes van een demarrage hangt af van het aantal vluchters, van de timing en van de ‘toestemming’ van het peloton; een dubbele demarrage, binnen de sprint een extra tempoversnelling ‘eruit gooien’; een splijtende demarrage plaatsen; een spervuur van demarrages, een voortdurende hoeveelheid demarrages. 2 - keer dat m...

[Fr. démarrage] (wielrennen) plotselinge spurt.

het uitlopen, de spurt van een wielrenner in een wedstrijd.

’t ontmeren, ’t van wal steken, vertrek, start, ’t starten; spurt.