declinatie (deklinatie)
[➝Lat. declinare, verbuigen], v. (-s), 1. taalkundige term uit de traditionele grammatica voor het geheel van buigingsvormen van het zelfstandig naamwoord in een bepaalde taal, ➝substantivum; 2. (fysische geografie) de hoek tussen de richting van de magneetnaald en die van het georgrafische noorden (e); 3. (sterrenkunde) de afstand van een punt o...
