Wat is de betekenis van Cursus?

(zelfstandig naamwoord) [alg.] zie: geen Engels

Een cursus bestaat uit een aantal lessen die men kan volgen over een bepaald onderwerp. Deze reeks lessen vormen uiteindelijk een afgesloten geheel. Een cursus is dan ook wel een kortdurige opleiding. Iemand die een cursus volgt, wordt een cursist genoemd. Als de cursist slaagt voor de cursus, dan wordt er soms met een certificaat afgesloten. Cursu...

cursus - Zelfstandignaamwoord 1. (onderwijs) een reeks lessen die een afgesloten geheel vormen     ♢ Hij kreeg ook een cursus bij dat abonnement. 2. een leerjaar Synoniemen leergang

cursus - zelfstandig naamwoord uitspraak: cur-sus 1. aantal lessen die bij elkaar horen ♢ ik volg een cursus om te leren tekstverwerken Zelfstandig naamwoord: cur-sus de cursus de cursus...

(kursus) leergang; schooljaar

[Lat., loop], m. (-sen), 1. leergang, een reeks van lessen die elkaar volgens een bepaald plan opvolgen en een afgesloten geheel vormen, in vakken van wetenschap of kunst: een in de algebra volgen; een schriftelijke volgen; (gew.) geven, college; 2. leerjaar: de 1973-74 begon met veertig leerlingen; de openen, sluiten; 3. inrichting waar een curs...

loop, leergang; lessenreeks; tijdruimte, waarin onderwijs wordt gegeven.

s., kursus, leargong.

(Lat.), m. (-sen), 1. leergang, een reeks van lessen die elkaar volgens zeker plan opvolgen en eenafgesloten geheel vormen, in vakken van wetenschap of kunst: een cursus in de algebra volgen; een schriftelijke cursus oprichten; cursus voor de hoofdakte; — hogere burgerschool met vijfjarige cursus, waar de gehele leerstof in 5 jaar behandel...

ūs, m. 1. in ’t alg., loop, reis, tocht, rit, vaart, vlucht enz.; in engere zin = snelle loop, volle vaart, versnelde pas (stormpas), geforceerde mars of rit, in cursu esse, in volle vaart zijn, van personen = met de grootste snelheid reizen, Cic.; poët. overdr. van zaken = in volle gang zijn, ook = nog voortduren, Ov. | fig., van...

tijdsduur gedurende welke een bepaalde inrichting van onderwijs bezocht moet worden voor het verkrijgen van het einddiploma; ook aanduiding voor elk der afzonderlijke leerjaren. Daarnaast zijn er instellingen, die schriftelijke cursussen geven.

(Lat.) m. loop; leergang, lessenreeks over een bepaald vak.

m. (Lat.) cursus; (Ned.) cursussen (Lat. eig. loop: leergang, reeks van lessen over een bepaald onderwerp): een - in kunstgeschiedenis; hoofd-, nl. voor het examen van hoofdonderwijzer; een - volgen. (s = z).

Cursus - (Lat., → currere = loopen) beteekent: loop, kringloop, gang. 1° In liturgischen zin: inwendige schikking, regeling, van het Koorgebed, ofwel der Uren onderling, ofwel van het geheel. Alzoo: C. nocturnus (Nachtofficie), C. diurnus (Dagofficie); voorts: seculiere C., monnikscursus; Romeinsche, Benedictijnsche, Keltische, Mozarabisch...

→ kursus.

cursus, - m. loop, gang; leergang; lessenreeks over een bepaald vak van kunst of wetenschap; tijdruimte, waarin onderwijs wordt gegeven.

Cursus - wedrennen met twee- of vierspannen. Bij een vierspan liepen de vier paarden naast elkander; de twee middelste waren op de gewone wijze aangespannen; de twee buitenste trokken aan touwen, die ter zijde van den wagen waren vastgehaakt, en werden daarom equi funales geheeten. Zie verder de artikels auriga en circus.

lat. Loop, leergang, een samenhangend onderricht in een wetenschap of een onderdeel daarvan. Ook het onderwijs in zijn geheel, zooals dit aan eene school in een bepaald tijdsverloop, naar een vooral opgemaakt leerplan, gegeven wordt.

leergang, les.

CURSUS, m. (-sen), eene reeks van lessen, die elkaar volgens zeker plan opvolgen, en zeker afgesloten geheel vormen, in vakken van wetenschap of kunst: een cursus in de algebra volgen; een cursus in het schoonschrijven openen, oprichten; cursus voor de hoofdakte; — hoogere burgerschool met vijfjarigen cursus, waar de geheele leerstof in 5 jaa...