curator , m. (-en, -s)
1. beheerder; hij die (na benoeming daartoe door de kantonrechter) belast is met de zorg voor een onder curatele gestelde ofwel voor de belangen van een ongeboren vrucht (e); — in een faillissement, door de rechtbank, bij het vonnis van faillietverklaring, benoemde persoon die, onder toezicht van de rechter-commissaris, belast is met het behe...
