Wat is de betekenis van cumuleren?

cumuleren - Werkwoord 1. ergatief zich opstapelen, ophopen     ♢ Al is de rente maar een paar procent, toch groeit het bedrag op den duur flink doordat het cumuleert. 2. het samenvoegen van verschillende percelen of kavels bij een verkoop 3. (ov) (Vlaanderen) een bepaald ambt of functie combine...

het hebben van verschillende ambten tegelijk Of om een kat een kat te noemen: in de kranten de strijd voeren tegen de toplonen bij overheidsbedrijven, om voormalig minister Jean-Pascal Labille niet te noemen, en nu de mandaten en postjes cumuleren dat het een lieve lust is. (De Standaard) Belgisch-Nederlandse Standaardtaal Gangbaarh...

Ze mag haar functie van gemeenteraadslid cumuleren met die van senator (combineren, stapelen). Het wordt tijd voor anti-cumul-regels.

(cumuleerde, gecumuleerd) verschillende banen of functies gelijktijdig uitoefenen.

[Lat. cumulare, -atum, van cumulus = hoop; zie accumuleren] opeenhopen, opstapelen; samenvoegen [i](ambten). [/i]

(kumuleren) opeenhopen; samenvoegen

ophopen, samenvoegen.

(cumuleerde, heeft gecumuleerd), (<Fr.Lat.), opeenhopen, opstapelen; samenvoegen (b.v. ambten).

ophopen; verscheiden ambten samen- of bijeenvoegen, te gelijk bekleden en de daaraan verbonden voordelen trekken.