Wat is de betekenis van Culpa?

Culpa is een term uit het Latijn die vooral in het strafrecht wordt gebruikt om aan te duiden dat 'schuld' vereist is voor het plegen van een bepaald strafbaar feit. In beginsel maakt het strafrecht onderscheid tussen de zogenaamde culpose en doleuze delicten. Bij de culpose delicten is het bestanddeel 'culpa' (oftewel: schuld) onderdeel van de del...

[Lat., missch. van dezelfde oorsprong als Gr. kolaphos = vuistslag; zie coup] schuld; mea —, door mijn schuld, het is mijn schuld.

schuld

schuld; mea culpa: door mijn schuld.

(Lat.), v., schuld; mea culpa, het is (door) mijn schuld.

ae, f. schuld, vergrijp, misstap. | in ’t bijz. van onkuisheid, misstap; nalatigheid; meton., het schuldige voorwerp, continuo culpam (de oorzaak van de pest, het zieke schaap) ferro compesce, Verg.

f. schuld, fout, zonde; echar la culpa a uno, iemand van iets beschuldigen.

(Lat.) v. schuld; ~ lata, grove schuld; ~ levis, , lichte schuld; ~ levissima, zeer lichte (lichtste) schuld; in strafbaar; mea ~, (door) mijn schuld.

Schuld. Culpa actualis, Dadelijke schuld. Culpa commissionis, Schuld door bedrijving. Culpa mortalis, Doodelijke schuld. Culpa naturae, Natuurschuld. Culpa omissionis, Schuld door verzuiming. Culpa originalis, Erfschuld. Culpa venialis, Dagelijksche schuld.