conjugatie (konjugatie)
[➝Lat.], v. (-s), 1. (taalkunde) vervoeging van ww.; 2. een vorm van geslachtelijke voortplanting die voorkomt bij eencellige dieren (e); 3. bevruchting door versmelting van twee volkomen gelijke plantecellen (e); 4. de positie van dubbele banden in een molecule (e). (e) dierkunde. Conjugatie is een vorm van geslachtelijke voortplanting, die vo...
